Ne zor zildir bu benim için.
Çok zor öğretmenim.
Biliyorum girmeyeceksin kapıdan.
Biliyorum gelen sen değilsin.
Sen gittin, beni bırakıp öğretmenim.
Gitme ağlarım.
Hani tatlı belandım?
Hani ufacık ellindim?
Hani uçurtma yapacaktık ya baharda,
Şimdi kiminle yaparım öğretmenim.
Gitme kurban olurum.
Bütün öğretmenler aynıdır demiştin ya,
Unutmadım aklımda.
Bütün anneler de güzeldir.
Ama benim ki en güzeli.
Sen de güzelsin.
Sen başkasın öğretmenim.
En iyisi en güzeli gitme.
Ağlarım bak.
İşte, işte koridorda bir ayak sesi.
Kapıyı açan sen ol ne olur.
Gel de bayramım olsun.
Ama gelmezsen de,
Tüm uçurtmalar senin olsun.
Senin olsun çiçekler, kelebekler öğretmenim.
İşte sana bir de mendil bağladım.
Çünkü;
Senin için, hep o mendile ağladım.
Kayıt Tarihi : 2.9.2006 18:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Emekli olan bir öğretmenimizin arkasından öğrencileri ağlıyordu. Ortaklaşa istekleri 'Gitme Öğretmenim' şeklindeydi. O duyguları kaleme almaya çalıştım.
ALLAH BİZLEREDE EMEKLİLİK VE ARDIMIZDAN GİTME DİYECEK ÖĞRENCİLER NASİP ETSİN.
KUTLARIM.
SAYGILAR
'öğretmen ana yarısı' derdi şefkatle kucaklayarak...
hafta sonlarında ne çok özlerdim O'nu!
maziye daldık bir anda,
hoş sadece ilkokul öğretmenimi değil, tüm öğretmenlerimizi çok sevdim hep...
efendim güzellikleri anımsatan kaleminize, yüreğinize sağlık!
bu güzel şiiriniz nezdinde tüm öğretmenlerimize selam olsun!
saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (9)