Eyvah Benim Ömrüme Şiiri - Murat Gökçe

Doğar doğmaz açıldı sanki hayatla aram
Bir gün yüzüm gülmedi eyvah benim ömrüme
Zamanla alev oldu yandı tutuştu çıram
Dertler dize gelmedi eyvah benim ömrüme

Ferhat gibi aşılmaz nice dağları aştım
Mecnun misali çölde Leyla dedim dolaştım
Kerem’in Aslı için döktüğü kanlı yaştım
Gönül murat almadı eyvah benim ömrüme

Çöktü kara bulutlar hep çileye belendim
Aşıklar kervanından ilk etapta elendim
Her zaman sadık oldum fazla kıymet bilendim
Sevgim değer bulmadı eyvah benim ömrüme

Hayırlı eş diledim ve huzurlu bir yuva
Mal mülkte yoktu gözüm varlık değildi dava
Merhametsiz ellerde döndüm çaresiz ava
Kurtuluşum olmadı eyvah benim ömrüme

Şu felekten yediğim tokatlardan yoruldum
Yalnızlık hanesinde baş köşeye kuruldum
Merhem oldum halbuki her yaraya sürüldüm
Hiç takatim kalmadı eyvah benim ömrüme

Fena halde yıprattı çektiğim onca çile
Zalimden aşk dilendim sonunu bile bile
Paramparça bedenim döndü savrulan küle
Can çekişti ölmedi eyvah benim ömrüme

Murat Gökçe Karsî
14.09.2016