Ölüm bizim içimizde, onun ile diriliriz,
İçimizden çıktığında, gaflet içre görülürüz,
Diri olana yönelen, diri ile diri olur,
Yoksa çöplüğe atılan, laşelerden biri olur,
Bedenin yeri topraktır, ruhun ise amelidir,
Bunu kabul etmeyenler, ya peli ya da delidir,
Nimetlere gark olmuşuz, göndereni bilmiyoruz,
Zarf üstündeki yazıyı, akıl edip görmüyoruz,
Hem güçsüz hem de aciziz, bunu bile bilmiyoruz,
Güç paradır sanıyoruz, buna rağmen ölüyoruz,
Hem gücün hem de kudretin, tek sahibidir var Allah,
Ölüm bize geldiğinde, söylenen son sözdür eyvah.
Kayıt Tarihi : 26.8.2010 13:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sinan Karakaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/08/26/eyvah-100.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!