Eylülün sessiz çığlığ

Eylül kokusu vurur bizi,
Gam ateşi düşer yanık bağrımıza,
Sararan yapraklar gibi savruluruz,
Bir özlemin peşinde,
Bir hüzün şarkısı dinler gibi.

Ateşimize su serpecek,
Bir ikindi bulutu bekleriz,
Gökyüzü kızıl bir gerdanlık gibi,
Bulutlar hüzünlü, rüzgâr ise nağmeli.

Kaybolmayan ümitlerde ararız,
Bir baharın müjdesini,
Sonbaharın sarı yüzünde,
Bir gülüşün izini süreriz,
Her adımda daha derine batarız,
Zamanın keskin bıçağıyla,
Hatıraların ince ince işlediği,
Eylül’ün sessiz çığlığında...

Ve biz, her sabah,
Gözlerimizde bir umutla uyanırız,
Eylül’ün kokusunu içimize çekeriz,
Gam ateşinde yanarken,
Bir ikindi bulutu bekleriz,
Serinlik getirecek,
Kalbimize huzur verecek,
Kaybolmayan ümitlerde