Eylülün Otuzu Şiiri - Metin Egeli

EYLÜLÜN OTUZU

Bu Eylül de çaresiz kodun beni,
Her sabah serin bir sensizlik içimde.
Hani gelecektin Eylülde,
İlk yağmur bize yağacaktı,
Kısa adımlarla koşar adım,
Elele ıslanacaktık hani…

Dağlar kızarmış, yollar sararmış
Tüm çiçeklerin rengi soluk,
Karabulutlar gökyüzüne sevdalı
Kuşlar göç yolunda sıcaklara,
Yaz talan olmuş, sanki yaşanmamış gibi
Sensizlik gibi, ben gibi…

Hani gelecektin Eylülde,
Islanacaktık ilk yağmurda.
Rüzgârda nedensiz bir delilik,
Savurdu geçti sensizliğimi,
Eylüldür dedim sensizlik demedim.
Adını yazdım düşen yapraklara,
Sahte gülüşünü çizdim bir de…
Aklım ruhuma çaresiz,
Gözlerim gözlerine çakılı,
Son bakışın hala asılı gökyüzünde.
Gözlerim yağdı yağmura eş,
Ellerim buz kesti ellerinin yokluğuna
Sen bilemezsin sensizliği,
Ellerin ellerinsiz kalmadı ki,
Gözlerin gözlerinsiz…

Bu Eylül de gelmedin,
Bekledim Otuzunu ıslanamadık.
Gitti bir Eylül daha
Eylül gitti ben bittim,
Sensizliğin orta yerinde çırılçıplak
Anasız doğmuş bir bebek gibi.

Yağmur da yağmadı enikonu
Gelsen boşa gelecektin,
Islanamayacaktık adamakıllı.
Öbür Eylül yağar mı dersin?
Gelir misin Eylülün birinde,
Başı yaz olsun,
Razıyım, sonu kış olsa da,
Sen gel...

Metin Egeli

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı Metin Egeli veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.