Eylülün ortasıydı! ,
Hayatımın beklide tamamı! ,
Durdu düşünceler! ,
Bir buza hap soldu hayaller!
Faydasızmış çabalarım! ,
Eylülün ortasında ben! ,
Faydasızmış ağlamalarım! ,
Yalnızlık kalbimde bir yara,faydasızmış ilaçlarım! .
Koca dünya tespih gibi ellerimdeydi! ,
Her ülkede bir sabır çektim! ,
Sokak,sokak amin diyerek gezdim! ,
Eylülün ortasında ben, beni terk ettim! .
Senelerdir eylülü böyle bilmezdim! ,
Eylülü eylül gibi,görmezdim! ,
Yaktın beni eylül! !
Taştan bir duvara mıhladın beni eylül! .
Ne kaldı o hayallerden elimde,
Elimde yine umutsuzluk var! ,
Hayatım yine bir dönemece takıldı! ,
Azrail’in elinde, bir canım vardı! ,
Eylülün ortasıydı,hayatımın son noktası! ,
Sırtımda koca bir yük! ,
Yürü diyorlar! ,yürüyemiyorum! ,
O zaman öl diyorlar! ,ölemiyorum ki! .
Eziliyorum! fakat! yapışmıyorum yere! ,
Yoruluyorum da, yükümü bırakmıyorum bile!
Bıkıyorum! , kaçamıyorum hiçbir yere! ,
Eylül bitti takvimde, ben eylülün ortasındayım yine! .
15.09.2004
Vildan AltunbaşKayıt Tarihi : 17.10.2008 13:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
...bu aydan itibaren yazdığım tüm şiirlerde o ve ben vardık....
Yine Eylül !
Çiçekler kokmuyor artık.
Güneş gölgelendi.
Yapraklar bir bir sararmakta
Birazdan yağmurlar başlar,
Üşürüm.
Hava rekenden kararır.
Ne kuş cıvıltısı kalır
Ne böcek vızıltısı.
Onlar bile farkında
Hazan ve hüzün bir arada,
Ben yalnızım.
Özlerim.
Mevsim bitti.
Neşeli, sıcak, cıvıl cıvıl günlere elvada,
Seneye kadar.
İyi ama, ben daha yazı yaşamadım ki,
Bu neyin sonbaharı..
Eylül, yanan ateşin küllerini savuran hazan mevsimi. İzninizle bir şiirimle katılmak istedim güzel şiirinize.Eylül ayını demiyeceğim, mevsimini çok güzel anlatmışsınız. Kutlarım efendim, saygılarla.
Birol Hepgüler.
Zorla koparır yaprağı dalından.
Dipsiz bir kuyu gibi,
Savurur acımasızca kucağından.
Pusuda kuşatır insanı; masum, çaresiz,
Dedim ya Eylül anlamaz ağustos sıcağından.
Şimşekler çakar, yağmurun kan düşürür gönlüme,
Ayrılık vaktidir, beklemek nafile.
Bu hangi kervan, ben kaçıncıyım,
Yine de Eylül sebebim seni bilirim.
Bir tenhadayım uçsuz bucaksız,
Unutmadım dilimde,
Senin için sakladığım bir kaç söz, pervasız.
Eylül bir gün senin de yolun düşer!
Anası ağlayanlar seni hep burada bekler.
umutsuluğun dizelere düştüğü an...
etkileyici bir dil ve anlatımla..
saygılarım yüreğinize..
eylul bitecek ekimde tohum ekilecek
kis gelecek, zemheri gececek
ustunuze buz gibi karlar yagacak,
bahar gelecek filiz acacak
cunku dunyaniza gunes gibi SEVGIM dogacak
TÜM YORUMLAR (5)