Eylülün kızı Şiiri - Asya Gülgün Özkan

Bir kuş savruluyor
denizler boyunca

Olta ucunda sallanıyor
bir balık

Sarı çiçek nasılsa hep
gönüllüymüş sararmaya

Kara yosun tutmuş
uçurum dibi kaya

Gün de güneşte sen
Sen yoksan
hiçbir şey yok

Oyunlar yazılıyor
sevdan üzerine
Bilmem neden
yüzünü görmedim eylülün kızı

Picasso istekle parçalanıyor
tuvalindeki suretinde

Eros vazgeçmiş kendinden
saçları darmadağın

Bir de Ahmed geldi ötelerden
karanlıkmış ay oralarda hala

Hep sevdan yüzünden dediler

Bense yüzyıllardır
yüzünü hiç görmedim eylülün kızı

Bir kedi mırıltısına uyandım
neden anlamadım
Üstelik biliyordum
geceler uzun
sessiz ve ışıksız da diyorlar
Bilmiyorlar ki
gecenin gözleri milyon tane

Samanyolu
hepten arsız
uzanıyor üzerime

Kiraz dudaklarını
düşleyince
gidiyor aklım
Alıp başını
kaçıyor yıldızlar

Helen şimdilerde kim
anladım

Ama ben
hala neden yüzünü göremedim eylülün kızı..

// zamansızım/ hüzne aldırmadım/ dokundurdum yazmadım....