Eylül’ün ilk sabahı ….
Şiir ya da şarkıların renginin aşk kırmızısından hüzün sarısına dönmeye başladığı ilk sabah…
Ama günün., romantizm kokulu bu tanımının ötesinde çok güzel bir anlamı ve ismi daha var …
“DÜNYA BARIŞ GÜNÜ”
İki küçük çocuk oyunlar oynuyorlar., gülüşerek konuşuyorlar kendi aralarında bir ıssız limanda., belki bir köşebaşının görünmeyen tarafında., teras katlarının geniş ufkunda., kumsalda kumdan kaleler yaparken ya da bir salıncakta sallanırken…
Biz de güne yakıştırılmış bu anlam ve önem üzerine bu çocuklara barışın ne olduğunu., güzelliklerini anlatmaya çalışalım… Çünkü barış yarınlarda en çok onlara lazım olacak …
Şimdi karşılarına geçip anlatmaya başlayacağız ama biliyoruz ki gene bir bomba patlayacak birazdan çok yakınlarda… Gene bir karanlık., yoğun bir aydınlığı sırtından bıçaklayacak gözlerinin önünde...Gene uzak kurşunlar en yakın yürekleri vuracak tam orta yerinden…
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta