Karga sesi,
Sanki Ağrı Dağı'nın boğazını sıkan bir çocuk gibi
Çığlık atıyor.
Nehir, sabahın dişlerini fırçalamadan öksürüyor hâlâ.
Bulutlar yamuk yumuk, parçalı
Yoksul bir ressamın eksik tuvali gibi
Eylül serinliği,
Sigaramın dumanını üşütüyor,
Martılar rol çalıyor güvercinlerden
Ürkeklik halk otobüsüne yetişmeye çalışan bir işçi kadar gerçek.
Bir adam ,
Radyo dinliyor,
Belki sevdiği kadın çoktan uyuyor başkasının yanında.
Üşümüş çimler,
Birinin saç dipleri gibi ürperiyorlar
Adımlarımın arasında
Hem öfke var hem bir sonraki yıla sarkan çocukluklar.
Sevim Yenigün
Kayıt Tarihi : 27.9.2025 17:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
