Eylülken Sögütler Şiiri - Seyfi Karaca

Öyle degil iste,
Tozlu yoldan
Isigi izleyip sessizligi dinleyip yürüyüp giderek suya topraga
Dal yaprak verecekken henüz tomurcugun
Zahmetini cekmedikce yerinden oynamiyor ne calgi ne ses ne solist
Dönmüyor da ne degirmen ne dünya
Dag uzaklasiyor devran bozuluyor,
Ekinlerle yaz yerine boy vermeye
Kuslar sus sazinda yorgun kanatlardan agip döneren
Yanarak hal icinde bir hallere gün dönüyor ocak sönüyor
Nesinede kuruyor kavruluyor sazliklar ve sögütler
Yol öyle yürümüyor cali baharlanmiyor insan hallesip dillesmiyor
Sevgiye saygiya huzura mutluluga hersey ve herkes kendi hisse payinca
Sagliga gülümse eger, sevgilim sagliga…
Ne dersen de ister hancisina yolcu gün cicegi,
Ay cicegi eger istersen..

Eylül / 21