Eylül…
Günesten daha sapsari kumluk ve kumsal
Hicbir yere gitmeyen atlar üstünde savrulup sallanirken cocuklar
Oyun bahcesini kac kez doludizgin sevinclere kucaklasarak
Cizginin öbür tarafi asvalt egrisi dümdüz kum saati
Dagin ucu eskidikce usul dönen yel degirmen
Kozalaklarini döküyordur simdi sarpa seyrinden asagi sisli puslu bozkir
Yapraklar efkarindan cok selvi kavak ve sonbahar
Isligima söylesem sanki dinler havasi egik bir ikindi gölgesi
Giden turnalara simdi ne derim ben..
Gün künyesi eylüleylüle baygin
Her yer aska yaman sevgili..
Eylül / 20
Kayıt Tarihi : 16.9.2020 15:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!