Eylüle doğru savrulan yüreğim

Kulaklarımda seslerin yankılanır,
İçimde derin hüzünlerim var.
Bilsen nasıl özlemişim seni,
Öpesim vardı yanağından eylülün gelmiş,
Rüzgâr saçlarımı tenime tenime savurur,
Kentin kuytu sokaklarından kokun gelir,
Takatim kalmadı,
Hayal işte benimkisi,
Bir başkayım bu eylül akşamında.
Batmayan güneşim oldun,
Gecem gündüzüm yok artık.
Biraz sarıl desem!
Biraz öp desem!
Eskimeyen anılarımdan tek sen kaldın,
Kokun başka...
Bakışın başka..
Hasretin başka...
Gülüşün başka...
Okyanusları andıran hayallerim daha başka,
Sensin kalp atışlarımı hızlandıran,
Mavi çizgiler üzerinden,
Sensiz dönemeçlerden geçiyorum.
Sevinçlerim bir dolu gibi yüreğimi parçaladı.
Sensizliğin eylülünde esip duruyorum.
Duysana seni bekliyorum,
İçim içine ezildi,
Savrulan yapraklar gibi eylüle doğru yürüyorum.
Yokluğunda küçülen ellerimde bir avuç umut kaldı.
Sevinçlerim ürperdi yine,
Dokunsana ellerime ne olur!
Yüreğim eylülün hüznünde.
02.08.2023
~Gülay Özdemir ~