yar, ömrümün en sıcak çağı,
gidişinle ayrılığı ‘soluyor yapraklar’…
eylülün burnunu sızlatıyor ekim,
fırtınaya tutacaklar güllü-bülbüllü bağı
ince yağmurlar, seni soruyorlar
söyle ne diyeyim yar?
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
