Eylülden Sesim Çıkar Şiiri - Ozan Efe

bahçede açsın güller
akşam sefasında ser
dalındaysa bülbüller
görülmeyenden eser

yıldız duygu ışırken
bülbüle gül üşürken
yaprak ala düşerken
gönüllere kim küser

yasım yazdan delinir
hazan günden gelinir
hüzün dünden bilinir
bahçede kapım süser

eylülden sesim çıkar
zordan nefesim çıkar
sarardın fesim çıkar
sabah selamın keser

fesleğen güzel koktu
geldin ayrılık döktü
ciğerden ciğer söktü
bağbozumunda yaser

ozan efem poyrazda
çıkılmaz bir garazda
onmayan güz arazda
gözün önünde enser

050911denizli