Kumru sesleriyle uyandım...Sabahın çok erken saatiydi.
Açık balkon kapımdan içeri dolan denizin kokusu...uçuşan perdeyle sarmaş dolaş oynaşıyordu. Bir süre deniz kokulu rüzgarın perdeyle oynaşmasını,dansını izledim.
Hafta sonu....
Geçen bütün bir haftanın yorgunluğuydu bedenimi sımsıkı saran. ılık bir duş...ardından sıcak bir kahve iyi gelir diye düşündüm...Sahi neden hemen sıcak bir kahve diye düşünüyorum ki? ... çay da olabilir. Suyun ılıklığı okşarken bedenimi, gözlerim kapalı düşledim yeniden dün geceyi...
Sahili... balıkçıları...sahilde dolaşan falcı kadınları... gül satanları... sarmaş dolaş öpüşen gençlerin göze batışlarını... bulutları... görünmeyen bulutları...İçinde sevdiklerine kavuşmanın coşkusunu yüreğinde taşıyan sevenlerin yüreklerinden geçirdikleriyle, yanıp sönen ışığıyla ayrımsanan uçağı düşledim...
Suyun, sabun köpüklerinin bedenimi okşayarak
süzülmesiyle… gelin olduğum günü anımsadım bir anda. Gözlerimi açtım. Beni bekleyen havluma sarıldım hızla,sığınmak istercesine...
Kurulanıp,giyindim rahat bir şekilde.
Perde hala çırpınıyordu deniz kokulu rüzgarla... Hatta çırpınışları artmış adeta beni kurtar diyordu. Balkon kapısını kapattım rahat bir şekilde süzüldü...sakinledi ve suskun, yorgun ama güneşin o güzel ilk ışıklarıyla aydınlık bakıyordu bana. Kumru ötüşleri bitmiş...uzaktan uzağa uyanan evlerin uyku mahmurluğu geliyordu kulağıma...
Telaşla yaşamın kırıntılarını ortadan kaldırmaya çalışıyordu birkadın... kendini cinsiyetiyle güçlü kılan erkeğin gür sesini ensesinde, duya duya... 'kahvaltı hazır mı? '' diye duvardan duvara dolaşan sesin, sabahın erken saatinde suratına tokat olarak yansımasıyla...
Saçlarım ıslak ve özgür. Yüzümde her zamanki gibi
hiçbir mask olmadan aynaya baktım....gülümsedim... İşte” ben buyum “dedim. Rahat, istediği gibi düşünen...istediği gibi gülümseyen.
Aynada kendimi gördüm.
Yalnızca beni...
Beni seven beni....
Olduğu gibi görünen beni...
Kollarımı açarak yeni güne... yeni güzelliklere
yeniden...
“NE GÜZEL BİR GÜN “ diyerek….
YAŞASINNNN....
ŞASINNN.......
SINNNN…
NNN...
N...
..
.
Leyla Işık
(3 Eylül 2005-İzmir)
Kayıt Tarihi : 28.9.2005 16:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yürekten ve içten bir anlatımla nefis bir yazı....
saygılar yüreğinize....
ömer demirtaş
Okudum, keyif duydum. Bu münasebetle bir yeni kişinin sayfasını da tanımış oldum.
Kumru ötüşleri gibi keyifli bir yazı.
TÜM YORUMLAR (11)