Henüz on sekizinde baharının
Sevdası yüreğinde.
Kırmızı bir gül
Adı konulmuş gecede
Doyasıya öpüp koklayamadığım yar
Şafakta yıldırım vurdu
Topraktan kan fışkırdı
Kızıl taçlı fikrime
Darbelere geldi
Postallar altında
Ezildi düşlerim
Yüreğimin nazik
Dokusu parçalandı
Ellerim kelepçeli
Gözlerim bağlı
Beynime imgeler doldu
Esmer bir gerçek
Sonsuz bir aşk
Yangın yüklü bir
Güzergaha çeker
İşkencelerin labirentinde
Sevdam baruta sıçramış ateş
Acılarımı iliklerimde soğuturum
Doyasıya öpüp koklayamadığım yar
Ellerim zincirli
Yazgımı avcuma alamıyorum
Bu şafak yıldırım vuracak
Kurşun işlemez karanlığa
Ah yar nazlı yar güzel yar
Sevdalı dağlarımın doruğunda
Açan bir gülsün
Kopartıp koklayamadığım
Kırmızı bir gül
İşkenceler bitmiyor
Eylülde vurulmak zor
Zaman vurdum duymaz
Zaman yangın yüklü
Zaman sonsuz
Zaman sevdama saplanmış
Gümüş saplı hançere benzer
Ah keşke verebilseydim sana
Yüreğimdeki tüm sevda çiçeklerini
Eylül karanlığına inat
Hiç solmasın göz bebeklerinde
Belkide bir gün koklarım diye
Kayıt Tarihi : 15.9.2008 10:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri 12 Eylül 1980 darbesinde Mağdur olan yaşamını yitiren sakat kalan işkence gören 650 bin insana adıyorum.
hariha bir paylaşım olmuş başarılarınızın devamını dilerim
Albatros Antolojisindedir.
TÜM YORUMLAR (35)