Eylülde başlayan aşk... Sevmiştim Seni

ömür yaşının neresinde yıkılır,bu merdiven
bilinmez
kaçıncı basamağında bu yıl eylül
ne uçarı pembe,ne de kırmızı
saçıma gri doğar artık,güneş ve mehtap
biraz da olsa gül,yeşil gözlerim
bu mevsim kurşûnî gül
ey..!
benim olan,
benimle olmayan sarı gül
sana da eylül,bana da eylül
derken;
ekim ertesi

kasımda...
sevmiştim seni

zamanın hangi durağında başladı
bu yolculuk
hangi günlerde ölmek için
çok geceler yeniden doğduk
oysa...
kurtlar sofrasındayız
açlık çok,azık kıt
vakit dar,aralıkta
kahkaha adına dişlerin sırıtıldığı
sinsice savaşta

kavgada...
sevmiştim seni

dışarıdayım
soğuğa inat
dudaktan kanıma sızan sarhoşluğa doğru
ürpertinin ılık ritminde adımlarım
göğsüm
kucak sıcaklığında
buzlardı çözülen
dizlerdi
taraçasında barakamın
bir kış'tı,dinlediğim fıkra
noktası virgülüyle
ruhumun kavrulduğu
zemheri beyazlığında

nasılda...
sevmiştim seni

kaçıncı değil böylesi yaşanan
ilklerin mevsimiydi
süzülürken semaya,yelken açıp
gözlerin parıltısı
güneşin kaybolduğu
mehtabın kör baktığı gecede
sözleri tüketen
dudakların eridiği

nesirde...
sevmiştim seni

yıllara sarkacak derinliği
her mevsimin
kendine özgü çiçekleri açacak
Köşkleri süsleyen
Kleopatra masalı anlatacak,âsumâna bir dilber
süt havuzu diriliği göğsünde baharın
beyaz düşlere doğru
cennet rüyaları görünen

asırda...
sevmiştim seni

sazımın mızrabında
tamburun hicâzında
nihavendinde rastında
ud'un
meylerin;
sele serpe köpürdüğü,oryantal göbeğinde
miskette dansta
yüreklerin titrediği

fasılda...
sevmiştim seni