Taze çiçekleri kırdın dalından
Eylül yağmurun vurdu yüreğime
Ağıt yaktık, devlerin arkasından.
Eylül yağmurun vurdu yüreğime
Onlar yiğit birer ülkü eriydi
Ocak Onların canpare eviydi.
Hepsi vatan diyen büyük çeriydi
Eylül yağmurun vurdu yüreğime
Kahpe Eylül kırk yıl geçti aradan.
Kinler büyük, biz bilendik buradan.
Ocağımıza sabr versin Yaradan
Eylül yağmurun vurdu yüreğime
Bilesin ki; Eylülleri sevmem ben.
Taş basar oldum yüreğime her dem.
Kara Eylül ocakta yaptın deprem.
Eylül yağmurun vurdu yüreğime.
Karakaş'ım yarayı gayrı deşme
Eylüllerde gözler oluyor çeşme
Kahrolsun; sen cuntacıya elleşme.
Eylül yağmurun vurdu yüreğime.
Kayıt Tarihi : 14.9.2020 10:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaleminize sağlık.
Nice şiirlere.
Esen kalın.
Saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (1)