Eylül'ün Son Gecesi Şiiri - Mesut Andık

Eylül'ün bu son gecesinde ben,
Hayallerimle başbaşa seyrediyorum ummanı derinden.
Sanki ses veriyorsun bana serin sulardan,
Nafile çabam duyduğum ses geçmiş hatıralardan.
Etraf sakin hafif bir titreme geldi üzerime,
Ansızın çıksan dokunuversen yüreğime.
Rüzgar uçursa dalgalı saçlarını,gözlerin aydınlatsa yine cihanı,
Hele bir buse kondursan mutlu etsen şu viran adamı.
Seyre dalsak yine hayaller kursak,
Sonra bir yıldız kaysa dilek tutsak.
Şarkımızı mırıldansak içine bakarak gözlerimizin,
Biliyorum yüreklerimiz konuşuyor önemi yok sözlerimizin.
Asla gitmesen hep kalsan yanımda,
Uyandığımda ilk seni görsem sarsam kollarımla.
Çok mu hayal kurdum,beyhude mi yine?
O zaman ben böyle feleğin etmişim taaa içine....