Eylül'dür kapıları çalan...
Ayak sesinden tanırım onu ben.
Uzak yakın dostlar, göçerken birer birer...
"Yol göründü" diyor içimde bir ses.
İncecik bir eylül rüzgarı yokluyor yüreğimi...
Bir bağ bozumu hüznü düşüyor zamana.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
