Eylül Sevdası Şiiri - İbrahim Yılmaz

Eylülü ekime uğurladık doğadan seninle
Bir baktım ki eylül gitmemiş penceremde
Eylül ne sende ne de bendedir
Eylül gönlümüzde saklıdır
Eylül hicranlı bir aşktır menekşe gözlerde
Aslında eylül müebbet bir duygudur kalbimde.

Nisan dahil tüm ayları severim ama
Eylül sevdası bir başkadır bende
Eylül bir bardak demli çaydır masamda
Eylül mecalsiz yapraklardır hazanda
Eylül gönüllerde aşktır ekim akşamlarında.

Belki sevene sultandır eylül
Bel ki aşka geç açmış bir gül
Hüzünlü ekim akşamında
Anı paylaşmaktır eylül
Yıldızlı hazan gecelerinde
Kalbimde bir hayaldir eylül
Duygularım nehir gibi ona akarken
Eylül benden ekime koştu gitti ama
Gönül yine de ille de eylül diyor.

Eylül sevdası;
Her mevsim dağların zirvesinde
Toktamış kar gibidir
Ne erir ne de biter
Eylül ekime hicret etse de
Elbette bu gönül
Eylülü hem sever hem de özler.

Ekim 2024