kararıyordu gece
suskunluğunda nice
kuş sırçaya düşünce
seni bırakamam ki
zemheride estirdi
uzun yolu kestirdi
köşelerde kıstırdı
seni bırakamam ki
kanadında ağladım
yüreğinde dağladım
serçeciğe bağladım
seni bırakamam ki
ölüme çağırdılar
duymuyor sağırdılar
yelinde bağırdılar
seni bırakamam ki
süremler hep kış imiş
düşlerimde üşümüş
altına döndü gümüş
seni bırakamam ki
Kayıt Tarihi : 4.9.2009 00:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!