İşte yine geldi, eylülün ondördü.
Yıllar öncesinden bir anı bana döndü.
Arzum daha yıllar önce söndü.
Balkondan gördüğümde seslenemedim.
Anladım ki. telaşla beni arıyordu
Keşke diye pişman olacağım o an.
Neden haykırmadım dur diye.?
Aşkımı. verdim ellere hediye.
Ayrılık vurdu doyamadım sevmeye.
Hem sarı saçlı hemde bende aklı
Sarı saçında parlayan toka takılı.
Hem çok küçük hemde akıllı.
Artık sana sevdam içimde saklı.
Işte o Eylül günü yapraklar erken döküldü.
Aşkım kader yazgısıyla içimden söküldü.
Anladım aşkımız sonbaharda öldü.
Ayrılık aşkımızı ikiye böldü.
Şimdi eyül geceleri yatak daha soğuk.
Seni görmeyince kalbimde boşluk.
Nasıl dayanırım ,sensizlik yokluk.
Yaşam donuk ,içimde suçluluk.
Kayıt Tarihi : 14.9.2023 23:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hakan Özüçelenk](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/09/14/eylul-ondordu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!