Eylül kokulu kadın Anaç yüreğinin saklı ...

Eylül kokulu kadın
Anaç yüreğinin saklı kenti
Yüreğimin son limanı, son sığınağım
Yetim kalan şiirlerimin, lisanı aşkına sar beni

Bu gün sana uğradım yüzlerce turna ile
Kanat kanat sarıldım her cümlene
Damıttım tüm şiirleri avuçlarıma
Eylül kokulu kadın sen yoktun

Buğulu bir pencerede yüzünü gördüm
Bana kırgın bakan gözlerini
Buruk bir tebessümdü dudaklarının kıvrımlarında
Yetim kalan şiirlerimin, lisanı aşkı
Sar beni eylül düşlerine

Kaç kez tekrarlayacağım bilinmez bu sana gelmelerim
Her geldiğimde farklı iklimler farklı imgeler öptü beni
Ben senden asla vaz geçemediğimi anladım
Sen ise hala eylülde kalmışsın
Haydi, gel eylül kokulu kadın
Baharı birlikte karşılayalım

Mahmudiye düzkaya