-*Eylül karası günler ve Kız çocuğu Şiir ...

marşlar coşkulandırmaz artık,korkutur
ayak sesleriyle yüreği üşür
çiğli bir sabah,radyoda türküler ölür
yetmiş dörtlü yıllardan kalma uçağın sesi
ürpertirken bir yanını...
/hani babasını alıp götürecekler diye
buğday anbarına sakladıkları/
düşer aklına
bir de bu korku...büyür....büyür


evet anlamlı bir anma,,ne yazıkki askerdim o an,,o dönemde insanlara çektirilen acıları tasvip etmemiz mümkünmü,,elinize sağlık,,anlatım mükemmeldi,,

Tebrikle r sevginaz harika anlamlı güzel bir şiir bu nefis şiirinizi yürekten kutlar şükranlarımı sunarım elleriniz yüreginiz dert görmesin ilhamınız bol kaleminiz daim olsun şair Turan çeliker

yıldızların yasaklanması
Eylül karası günlere denk düşmüştür.
.....Yaşayan görür demişti büyüklerim. Kimimiz gördük, gördük de sanki haltettik diyesi geliyor insanın. Tarihe iz, yaşananlara yorum bırakabilendir ozan, demişlerdi yine bir zamanlar. Şiirine paytlaşımına teşekkürler sevgili ozan.

Fena değil.

merhaba üstad. kalemi kırılan her şair, kanadı kırılmış bir kuş gibidir. allah bir daha nasip etmesin yeni eylülleri.
kaleminize sağlık. ne kadar güzel dile getirmişsiniz o günleri.
sevgile kalın.

Marşlar yaşanılan yerin sevgisini coşkuyla artırır.
Zamansız yerlerde aniden çalınmaya başlarsa ürkütür. Oniki yaşındaki çocuklar korkmaya başlar.

Çiğli bir sabahtır. Bildik türküler yerine haki marşlar başlar. Gökyüzünde korkutucu uçaklar. Azıcık kuşku duyulanlar tutuklanır, kimileri buğday ambarına saklanmış. Kitaplar suç unsuru sayılmış yakılmış.

650 bin kişi gözaltına alınmış. 300 kişi kuşkulu şekilde ölmüş, 171 kişi sorgulanırken yaralanmadan (!) ölmüş, 39 ton dergi gazete imha edilmiş, 299 kişi cezaevlerinde ölmüş, 50 kişi idam edillmiş, 16 kişi kaçarken vurulmuş, 14 kişi açlık grevinde ölmüş, 95 kişi çatışmada ölmüş, 43 kişi intihar etmiş 73 kişeye doğal ölüm raporu verilmiş.

Sonra:
on iki yaşında bir kız çocuğu
gülbeyaz düşlerini bırakır uçurtmanın kanadına
Eylül gölgesi boyar üstünü
tuhaf bir korkudur Eylül
çocuk yüreği kanar
anlayamadığı bir el dokunur

Duyarlığınıza takdir.

evet güzel odun karası yazılar

Yokluğu ve kadersizliği,çaresizliğin bir yavruya verdiği motivasyonsuzluk ve sonunda yaşanan olumsuzluk bundan güzel anlatılamazdı.

Her zaman bu tarz şiirleriniz beni büyülüyor inanın Sevginaz hanım..Yokluğun ve çaresizliğin ne demek olduğunu en iyi bilenlerdenim..

Şiirlerinizdeki samimiyet ve gerçeklik lütfen her zaman devam etsin ve yüreklerimize su serpsin Sevginaz hanım...Bu şiiri bizlerle paylaştığınız için çok teşekürler efendim..

Yazan ellerinize paylaşan yüreğinize sağlık...Esenkalın efendim...

o eylül sabahlarını karartanlar,tatil beldelerinde korumalarıyla birde ahkam kestilermi,abd nin ağzıyla.yaşlarını büyütüp astığı bebeleri,ceza evlerinde ölen faili meçhul gençleri nasılda unutabiliyorlarcezasız kalmalarına şaşıyorum.

on iki yaşında bir kız çocuğu
tütün sarısı ellerinden emeği öğrenir
yokluğunda ekmeğin ederini...
yamalı çoraptan utanmamayı öğrenir
gizleyebiliyorsa dora papucun uçlarında
hayalleri,yıldızlar kadar çokken
yıldızların yasaklanması
Eylül karası günlere denk düşmüştür.

27 yıldır her aylül ayı geldiğinde yüreklerimizdeki acı bin kat daha artıyor hazanlarla birlikte yaşanan acılarda gün yüzüne çıkıyor. Bunu atlatmamız çok zaman alacak ve bizler bu acılarla yaşamayı öğreniyoruz artık.

Kutluyorum kaleminizi ve yüreğinizi. Hüzünler oya gibi işlenmiş dizelerinizde.

Sevgiler yüreğimden yüreğinize