Eylülün ayak seslerini duyuyorum.
Hafiften bir rüzgar çıkıyor.
Dökülmeye başlayan yapraklar,
Hüznüm için yollara serilen sarı halılar.
Hatıralar karşılıyor beni.
İçimde yaralı bir coşku...
Sevmeye ölmek hep güzelmiş;
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta