Eylülün ayak seslerini duyuyorum.
Hafiften bir rüzgar çıkıyor.
Dökülmeye başlayan yapraklar,
Hüznüm için yollara serilen sarı halılar.
Hatıralar karşılıyor beni.
İçimde yaralı bir coşku...
Sevmeye ölmek hep güzelmiş;
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta