Sessizliği yüreğime ölüm olan sevgili sanadır haykırışım duy beni
susuşundan beri güneş doğmuyor bu kente
çırpmıyor kanatlarını martılar
ağlıyor bulutlar hıçkırarak hiç durmadan
bir sel aldı başını gidiyor
karanlık sokakların kimsesiz yalnızlıklarına doğru
Sürüklemeye çalışıyor benide ardından
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta