Eylül Gözlü Çocuğum Şiiri - Hasan Öztürk 2

Desem ki…
‘Beni ona götürün.’
Kim tutar elimden, kimler
Kim duyar sesimi
Beni kim dinler.

Desem ki…
‘Bana onu getirin.’
Kim anlar halimden, kimler
Taşkına maruz yollar
Yıkılmış köprüler.

Ben ki…
Eylül gözlü çocuğum
Anlamaz kimseler derdimden
Parmak uçlarım hüzün döker
Resimlerden bakar yüzün
Aşk yüreğime dokunur.

Ve senden sonra
Her mevsim sarı yaza döndü
Avunmaz düşler güttüm yokluğunda
Yaprak gemilere yazdım ismini
Sulardan limanlardan uzak…

Gayri;
Sorma halimi
Dokunma bana uzaktan
Mor yağmur yağacak gökten üstüme
Kızıl güneşi uğurlayacak taşım toprağım
Hiç inanma üzülme işte o vakit
Sensiz değil ki ölüm...