Bu sabah ne düşündüm ne yazdım
öyle bir hoş idim ki zor anlatması
ne kış idim ne yazdım
Ne akşam o eski akşam
ne Halep ne Şam o eski şehir
şimdi bir parmak lazım atmaya
ağzımdan taştı taşacak zehir
akşam ne o eski akşam
ne bir yolcu görünürde
ne cam ne çerçeve eski tanıdıklar
ne bahçem ne bahçıvan
her birinin yüzünde bir kara peçe
neçe ki durulur zihnim
neçe ki değişir fikrim
erer rahata ruhum
o zaman belki
arkamda kalmaz gözüm
rahat ölürüm
Yüksel Nimet Apel
25/Temmuz/2014/Cuma/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 25.7.2014 09:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yüksel Nimet Apel](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/07/25/eylul-gelmeden-gelen-huzun.jpg)
Yaşamın elinden, yüzünden is akıyor... Kara çalacak, isini pasını bulaştıracak 'temiz yüzler' arıyor... Mevsimlerin de tadı kaçtı... Eskiler derdi 'baharı görmeden yaz geldi geçti...'
Şimdi her mevsim 'yaprak dökümü...'
Tebriklerimle Nimet Hanım...
TÜM YORUMLAR (1)