Eylül Festivali Şiiri - Ahmet Yusuf Yılmaz

Nasıl ama?
Nasıl da kasvetli bir hava...
Kasvetteki mutluluğu görebiliyor musun?
Bulutların yağmuru yağdırmak için hazırlanışını görebiliyor musun?
Esen yeldeyim.
İşte tam oradayım.
Beni görebiliyor musun?
Üstümdekilerin salınışını,
Güneşin alınışını görebiliyor musun?
Yağmurun altına uzanışımı,
Damlaların kirpiklerime damlayaşını,
Ve sanki hiç bırakmamak istermişçesine,
Kirpiklerimde asılı kalışını,
O istikrar savaşını görebiliyor musun?
Görebiliyor musun eylülün isyanını?
İsyandaki yerimi sezebiliyor musun?
Ağaçların yapraklarla vedalaşma faslını işitebiliyor musun?
Ezcümle;
Ağaçların hıçkırıklarını işitebiliyor musun?
Yaprakların ölüme,
Ölümüne koştuklarını,
Ağaçların "Beni bırakma!" feryatlarını işitebiliyor musun?
Ölümsüzlük olsa,
Sırf yağmurla beraber gezmeye yarardı.
Ama ölüm var...
Ve yine sonbahar.
Sonbahar benim ilkbaharım.
İlkbaharı bahardan sayamıyorum anlayabiliyor musun?
Yıldırımlar "Ben de varım. Beni de yaz!" diyor...
Gözleri kamaştıran ışıltısını görebiliyor musun?
Bir gün sen de katıl bulutların Eylül Festivali'ne...
Emin ol,
Hiç kimse bu kadar misafirperver değil...
Hiç kimse eylül kadar mütevazı değil...