Eylül Esinceye Degin Şiiri - Seyfi Karaca

Süpürge otlari gibi
Evin esigindir belki damlar kirlangic bahceler mayis..
Topragi gelin götürmeye ve bahar etmeye süslenip taranmisken üzerlik
Catida kizarip duran kiremitlere
Yanik yaz havasindan bagri yakasi acik gökyüzünün
Avluyu gecer gecmez hemen ikindi oluveriyor, sonra birden bahcelere bulutlara
Muslugun her damlasinda kana kana güvercinlikteki meramin meyli
Ortaligin sessizligi kapladigi yollara göz kulak olurcasina terminalden kopardiklarini
Iflasa sürükleyen vahim sonucla yalin ciplak
Alt katmanlarinda tekdüze yerin dibinin
Yerleskesi olmayan sonsuzluga dünyadan ve kendinden vazgecerek
Sehrin kaldirimlarinda birakilmis sureti aski sevdiysen bilirsin
Vebalinden sual olunmazlara tozduman
Dünya bir yasam yükünün ciceklenisine kelebek kanadi kondurani bilirsin
Eski söküklerden yeni yaralar acip diken cerrahi bilirsin
Caketsiz gocuksuz
Radyosuz programsiz bilir tanirsin icindeki sesi ve hevesi
Derdi neymis meyli nicin maksadi nedeni kimeymis dönen carki da bilirsin
Sevmissen eger duran sessizligi de bilirsin
Pürlenip yesermenin tüyünden zerresinden dur durak bilmeksizin bilirsin
Bu zamanki bahari da bilirsin, yarinki güze
Solan bütün ciceklerin
Eylül esintilerini süsleyip bazar poyraz ettigi

Seyfi Karaca…….Mayis / 23