Bir temmuz gün batımında.
Ilık bir Akdeniz akşamında.
Doğduğuma bakmayın.
Ben Eylül adamıyım.
İşte yine geldi Eylül'üm.
Aslında şiir yazmak değil niyetim,
Zira şiirin ta kendisidir Eylül'üm.
Düşen her yaprak gübre olur, lakîn
Yeşertir aşk tomurcuklarını yüreğimde
Dalından kopan her yaprak,
Sarhoşça hareket eder toprağa dek.
Tıpkı sana kavuşmam sanki;
Kendinden geçmişçesine, aheste, usulca.
Hani o som hazan sarısı var ya;
Aklımdan çıkartmaz altın kalplimi.
Eylül seherinde esen yel;
Kokusu sen, alır aklımı, yalar geçer tenimi
Artık uzaklara göç eden kuşların kanatları
Sanki, sevda için pır pır eden yüreğim.
Biga, 06:18, 01.09.2018
Adem KüçüktekeKayıt Tarihi : 11.10.2018 12:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adem Küçükteke](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/10/11/eylul-e-karsilama.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!