Eylül'e İsyan 1 Şiiri - Barış Üner

Durup durup seni düşünüyorum,
Çünkü hep seni hatırlatıyor bana EYLÜL.
Ömrümü tüketen gözlerini,
Her dokunuşunla,içimdeki ateşi körükleyen,
Ve içimi titreten ellerini.
Şimdi yoksun...
Bomboş kaldı ölümü kucaklayan bedenim,
Pembe zakkumlarla çevrili bu bahçe,
Altına serilip yıldızları seyrettiğimiz kiraz ağacı,
Gözlerimi tavana dikip,çaresiz beklediğim bu ev,bu oda,
Ve hiç gelmesin istediğim,
Ama hep hazırlıksız gelen bu EYLÜL,
Ve bu BEN,bu SEN ama bu BİZ değiliz.
SEN yoksun...
BİZ eksiğiz!

14.02.2005 / Tekirdağ