Eylül’de Yazacak Çok Şey Vardı

sonbaharda dökülen yapraklar gibi
döküldü bütün umutlar
çayın demi gibi
çoktan eskidi tüm yaşananlar

koşar adım giderken geleceğe
geriye sardı bütün zamanlar..

Eylül’de yazacak çok şey var iken
tükendi tüm yazılanlar..

adın yazılır mıydı
kalbimin duvarına
o son bakışta ki gözlerin
sanki bir balyoz gibiydi
kırık dökük bir halde bıraktı
artık yazmak İçin yer mi kaldı...

peki hasretin kaç bakış ederdi söyler misin
kör bıraktığın yarınlara
ızdırabım mı yoksa isyanım mı
geçen zamanlarım..

beni hiç mi hiç anlamadın
sendin biliyor musun
tek yandığım..

oysa Eylül’de
yazacak çok şey vardı senin için
tükenttin ecelini yaşattın tüm sözlerin...