Eylülde Akşam... Şiiri - Kubilay Demirkaya

-sonet-
Aklımda uçuşan rüzgarlar kibarca
Boğmak ister hasret nöbetinde, akşam
Gülmeyen gözlerime yüklediği gam
Ucuz zakkum suyunu akıtır bolca

Havada sis boğuntusu sarılı ağaca
Yerde sürükleniyor sarı yapraklar
Çileyi süpür, hicranı kus sancılar
Hafiften topallayan sürgün yamaca

Beni de al beni de al, eylül akşamları
Sandığın gibi sevmem karanlıkları
Gökte ümit var, ümitsiz olmam asla

Ruhuma eziyet çektirdiğim günler
Geride kalacak artık kör düğümler
Boğuşmak istemiyorum bu gamlarla