Dökülürken hazanda yapraklar, gönül bahçeme,
Köşeden göz kırpar, hayata döndürür Eylül çiçekleri.
İçimde anılar yumağı bırakıp, yıllar geçip gittikçe,
Uzatırım arakasından ellerimi, içinde Eylül Çiçekleri.
Ne baharlar yaşamışım kadir kıymetini bilmeden,
Farkına varmamışım ömür son demine gelmeden,
Ah, Günebakan! zamandan bezmiş,
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,
Devamını Oku
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,
