sesimi yıkadım işitmende beni
pir ve pak dökülüyor artık aşk tanecikleri
hüzün göletine gözlerimin
bakışlarımda şırıl şırıl bir sonbaharın göğü
bu sensin sesimin tertemiz zerreciği
değeri sonradan anlaşılan bir eski zaman klasiği
tekrarı mümkün olmayan bir öğle sonrası durgunluğu
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla