Eylül bana acıyarak bakar

Yar...
Simağında
Temaşa ettiğim
Bir mahşer kalıntısı var
Bu nasıl bir haşyet ve hassasiyettir yar
Her secdenin izi ruhumda derin yaralar açar
Her an gaflet ve delaletim açığa çıkar, gönül ağlar yar
Ne olur himmet ve hamiyet göster, niyazında bana da bir yer ver
Yoksa halim perişan, umutlarım ziyan, artık hiç acımıyor bana zaman
Şimdi nereye baksam Eylül bana acıyarak bakar, zemheri yakamı yakalamak için sabrını zorlar
Yıllar sonra sımsıcak yakınlığı, ruhuma ve kalbime hitam eden insicamı seninle buldum, sen benim için bir umut oldun...