Eylül Akşamı Şiiri - Nurcemal Öztürk

Bir eylül akşamında ayışığı altında
Oturmuş seyrederken şehrin ışıklarını
Yalnızlığı farkettim,bankın öbür ucunda
Bana çevirmiş ürkek,sinsi bakışlarını.

İçimdeki acının tek faili yalnızlık
Gönlümün,sığındığı tek sahili yalnızlık.

Bir bu katil duygudan,bir gurbetten çektim ben
Bu ikisi yüzünden genç yaşımda çöktüm ben
Fırtınaya tutulmuş bir sandal gibi gönlüm
İçimdeki acıyı gözlerimden döktüm ben.

Gözlerimdeki yaşın tek sebebi yalnızlık
Beni mahzun eyleyen,geberesi yalnızlık.