Yangınlar üşütürken içimi,
Kar beyaz karanlığı yorgan edip üstüme,
Seni bekliyorum kainatın bittiği yerde.
Ve sen çıkageliyorsun bir eylül akşamı.
Ağaçlardan dökülen ayak izlerin var yerlerde.
Ellerimi tutuyorsun sanki.
Ve bu eylül akşamında,
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta