EYLÜL Ağlar... Şiiri - Abdullah Ercan

veda ederken mevsime eylül
yalnızlaşır konduğu dalda bülbül
gül ağlar

eylül;
sana söyleyemediğim ne çok şey...
hükmedemediğim duygular var yüreğimde
ve
suskunluğum seni dinler
düşerken denize içimin sararmış yaprakları
esmerliğimde saçlarında sararır
dökülür omuzlarımdan
gün batımlarında
ufuk ağlar
marmara ağlar

okşa
şefkatine yasladığım başımı
eylül sıcağınla kucakla
bahardan kalma şarkılar var dilimde
çocuklaştığım bundandır
buruk tebessümlerde
gülüşüm ağlar

eylül
hep senmisin sararan solan
sana ağladı mı hiç denizler,oturup kıyında
cümlesiz kelimelerde ıslatıp muhabbeti
buğulu gözlerle
sular ağlar

benimle dalgalanır güz esintisinde marmara
güvertesinde efil efil saçların
adalar vapuru süzülür gözlerinde
bir yâr gelir
dokunur yüreğime
kınalı şiirler ağlar
heybesinde aşıkların büyük aşklar ağlar
adalar ağlar

sorma;
elim değmedi eline
dudaklarım tenine
gözlerim döküldü sadece üzerine
gönlüm döküldü
yaz bitti güz geldi
gün ağlar
güneş ağlar ufukta
mevsim ağlar

.