Mayısın çiçekli hoppalığından utanıp sakladığın,
O mutlu hüznünün evidir Eylül. Ona açıl!
Seveceksen sevdiğinden emin olduğun,
Makyajını silmiş kadının göğsüdür Eylül. Ona yaslan!
Sarıya boyar, getirip önüne serer o yorgun gerçekliği,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta