Aynı hayatın yörüngesinde
Farklı yataklarda akan
Kurumaya yüz tutmuş
İki nehiriz seninle
Yani yok hiç umut hayattan yana
O asi rüzgarlar
anlatımsız cümlenin gizinde
ay mavisi gecenin sürgünlüğü
havada asılı duruyor sevgi sözcükleri
yüreklerimizse uçurumun kıyısında
bekliyoruz bizi savuracak rüzgarı
Şimdi zaman paslı saatlerde kaldı
Çoktan kırdım yelkovanla akrebimi
Tufan mı olmuş ömrüm
Yaşarım yaşarım bitmez
Sığınaklarım talan mı olmuş sensiz
Hiçbir avuntu almaz beni...
Bilmem ki neyi anlatmalı sana
Yiten bir sevdanın küllerini mi
Kurşunlanan bir bedenin gözlerini mi
Katledilen yarınları mı....
Bilmem ki nereye koymalı bu sevdayı
sen yüreğimdeki inat
umudu yarına sevdalı
yenik çocuğum, ilk sancım
hayata küsüp
böyle kahretme beni
kurşuna dizme yarınımızı
uzun bir sessizlik kaplıyor geceyi
akarsular utanıyor sesinden
aniden savruluyor ölü çocukların düşleri
gözbebeklerin büyüyor
gözbebeklerin; patlamaya hazır bomba
gözbebeklerin; raylarından çıkmış tren
Sarı bir tufandır burda ayrılığın
Dipsiz bir kuyu
Yokluğun
Katran karası geceler
Sakın kendinden ayrı kalma derim
Yaşanılır gibi değil sensizlik...
Beni sen mi yaratmıştın
Ben mi öyle sanmıştım
Rüzgar anlatana kadar gerçeği
Sana sımsıkı sarılı kalmıştım....
06.05.2001
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!