bana ait hiçbirşeyden,
kurtulduğumu zannettiğim
bu evde,
gidişinden çok sonra farkettim
duvardaki tablonun köşesine,
sıkıştırılmış resmi..
aynı tablonun altındaki kanapede çekilmiş…
uzanmışız senle,
tablodaki fırtına resmine..
fırtına, gözlerimizde…
resmi oraya sıkıştırdığın an
geldi gözümün önüne
'şimdi daha güzel oldu bu tablo'
demiştin, ,
parmaklarına dokundum,
resmi ordan çıkartırken..
fırtınaya doldum.
gözyaşlarımı soktum kınına
unuttum seni hatırlamayı
indirdim tabloyu, sesinin duvarından
sesin hala asılı
son kalan resminide yırtıp
fırtınaya bıraktım parçalarını
uçuşsun parmakların diye
kör oldum kendime
elimi, yüzümü kestim uçusan parçalarla
mil çektim gözlerime
hayatımın pamuk ipliği parmaklarınla…
Kayıt Tarihi : 21.7.2003 11:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

sesin hala asılı...şiirin belkemiği...o anı çok güzel şiirleştirmişsin...tebrikler...
Sen çok iyi bir şairsin ne diyeyim..
Vallahi yüreğine sağlık..
Sevgiler
TÜM YORUMLAR (9)