Eyemin Günlüğü
Eylemin Günlüğü
Geçenlerde küçük Eylem
Anneciğim diyordu
Niçin balonlar özgür değil
Uçurtmaları neden iple bağlıyorlar
Bahçede minnoşu zincire vurmuşlar
Kuşları neden kafeslere koymuşlar
Sirklerde aslanlar köle
Bir sağa, bir sola kırbaçlanıyorlar
Kim çizdi bu sınırları
Boydan boya dikenli teller
Mayın tarlaları…
Türk Kürt Arnavut Alman
Karmaşık bir bilmece
Tek başıma düşündüm
Çözemedim günlerce
Oysa sen hep beni över
Çok akıllı kızım derdin
Evet anneciğim
Televizyonda izledim
Hani şu siyah yüzlü
Karınları şiş gözleri çukur
Elleri ayakları kocaman
Çocuklar var ya
Sinekler yüzlerine gözlerine
Bir konup bir göçüyor ya
İşte o çocuklar
Bir, bir art arda sokaklarda
Açlıktan ölüyormuş
Anneciğim yalvarırım
Yumurtamın yarısını
Zorla yedirme bana
Yollayalım zavallı
Açlıktan ölen çocuklara
Babama yalvaracağım
Ve ona diyeceğim ki
Tüm iplerini keselim uçurtmaların
Mavi göğe salalım balonlar
Gökyüzü renklerle dolsun
Yoksul ülkelerin çocukları mutlu olsun
Dostluk barış gelsin dünyaya
Dikenli telleri zincirleri
Özgürlüğü yok eden tüm engelleri
Eritip kocaman kazanlarda
Bir baştan bir başa
Sınırlara kaydırak yapsınlar
Çevresini çocuk parklarıyla donatsınlar
Dünya çocukları ve ben
O zaman ne denli mutlu olurduk
Anneciğim bir bilsen
(1979 Çocuk Yılına)
Erol Yıldırım
Erol YıldırımKayıt Tarihi : 24.11.2011 12:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir çok anne gibi, 'Eylem'in' annesi de, iyi beslensin, çabuk gelişsin, diye Eylem'in beslenmesinde fazlaca titizleniyor; daha fazla yesin, diye bir tür çocuğa baskı yapıyordu. İşte yine böyle bir gün kahvaltıdaydık: hem siyah beyaz televizyonu izliyor, hem de, Eylem'e tabakta kalan yarım yumurtayı bitirmesi için zorluyorduk. İşte o anda Eylem annesine televizyondaki zenci çocukları göstererek: 'Yumurtamın yarısını şu yoksul çocuklara yollayalım...' diye isyan etti... İşte bu şiir kaynağı bu isyan....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!