Ey yar! sevgili canan!
Hani ay parçası yüzün Güneş’e inat parlayan
Dağınık saclarına, şavkı düştüğünde.
Koca koca memelerine şehvetle yandığım.
Ve dünyalık mahremim.
Kaç vakit oldu gideli.
Ana gibi sıcaktın, baba gibi sevecen.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
