Ey Yar Şiiri - Ali Asker Çataltaş

Bir aşk masalıysa sevdam,
Seni sevmek, arının çiçekten aldığı polen kadar tatlı ise
Buğdayın toprakla özleşip başaklanmasına benzer.
Binlerce tohum serper milyonlarca sevda çoğalır.
Azaldıkça çoğalmanın esiri olsun
Sevdam…
Bir damla su dilenmeyeceğim,
Dinlediğim her türküde ağlarsa gözyaşım sel olur kuruyan topraklara,
Çorak tutmaz sevdam bilesin.
Kim bilir kaç gece uykusuz kaldı bu gözler,
Kaç iklimden kaç coğrafyadan geçti bu yüzler,
Hani prangalar vursalar, kelepçeler taksalar susar mı? bu yürek!
Kırdım zincirleri işte bak
Öfkem kin kusar sevdama vuslat olana
Dört mevsim dört bahar…
Susmazsa bu yürek, ey yar!
Tanırım, seni gözlerindeki sessiz süzülüşlerden,
Tanırım, seni o sevdalı bakışlardan,
Sessiz bir okyanusun hırçın dalgalarından,
Estirme rüzğarımı…
Damlacıklar oluşmasın yanağında,
Güneşin olurum karda kışta,
Durma öyle karşımda titrek ve ürkek
Paylaştığım dünün paylaşacağım yarınları var elbet
Rüyalar hep çocuksu kalmaz.
Oysa biz rüyadan uyandık
Her birimiz bir mülteci aşkında
Militan olmuşuz sevdamıza
Nemrutun yamaçlarına serpilmişse aşkımız
Kızıl güneşin
Batışında son nefesimiz…
Sen ruhumsun, seni sensiz yaşadığım
Ciğerlerimdeki su kadar ihtiyaçsın
Hiç mola vermeden,seni içime çekiyorum
Yudum yudum…
_______________Ey yar…!

07/12/2006