Ey yar! Kıvranıp kaldı da yalnızlığın boşluğunda ruhum, senin ellerin çıkardı beni...Öyle sevecen, öyle güzel okşadı ki sözlerin ruhumu, hasretim senmişsin sanki bunca zamanın bilinmezliğinde.
Ey yar! ...Gel seninle şu kanayan gülün güzelliğinde varalım aşk deryasının engin yolculuğuna ve bakalım gözlerimizle gönüllerimize...Bulur muyuz dersin Aslı’dan Kerem’den yarım kalan aşkın büyüsünü...
Ey yar! Öyle bir mekanda ki yüreğim...Ayağıma dikenler battı, kollarımı çalılar çizdi, saçlarım dağıldı rüzgarınla. Uzat ellerini...Tutayım. Vuslatımız, hasretimizin sonu olsun.
Ey yar! Evren bir giz...Çözemeyiz...Sen ve ben erenler misali bakarız sonsuza da, aşkın büyüsüne dalar gideriz. Dokunamadan ellerine, severim gözlerinden ruhunu. Gönlümü aldın, gönlümü verdim. Bendesin...Bitmiştir hasret.
SERAP HOCA
Serap Demirtürk
Kayıt Tarihi : 1.11.2006 12:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sayın hocam.Duyguların resimle birleştirilerek okuyucuya sunulması.Farklı bir güzellik katmış.Hasretler son bulsun.
Güzel yüreğiniz, güçlü kaleminiz ve mutluluklarınız daim olsun. Tebrikler.
10 puan ve saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (11)