Ey Yar... Şiiri - Ahmed Kole

Ey miski amber kokulum. Ey Zamanın Sahibi
Ey Güllerin özendiği güzellik, Ey Ela gözlü Yarim
Seni kaç farklı lisanda yazsam da hep eksik kalır
Seni yazmak yerine seni yaşamak gerek öyle anlaşılırsın

Kaç asır geçti kaç aşık geldi geçti bu diyardan
Hepsi pişman olmuştur çünkü senin gibisini hiç görmediler
Senin bir tebessüm edişinle oynar dağlar taşlar yerinden.
Seni içinde yaşamayan ne anlasın senin gülüşünün değerini...

Seher vaktin de Senin camiye nazlı nazlı yürüyüşünü görmeyen
Çiçekleri içine çekip çekip tebessüm etmeni görmeyen
Aslan gibi kükreyen sesinle selam vermeni işitmeyen
Ne Anlasın Aşkı...
Bizim Sevgimiz Leylayı da Aşar Mecnunu da Azizim.

Hiç bir zaman bu alemden değildi. İnsan demeye dilim hiç gitmedi
Melek desem melekler kıskanır güzelliğini. Güller desem boyunlarını eğer.
Ey Azizim Güneşin doğması batması,Ayın çıkıp Işık saçması ne fayda verir?
Yar'sız ne anlamı kalır bunların? Benim Güneşim de Ay ışığım da Yar değil mi?

Ne kadar yazsam da içim buruk yüreğim yanar...
Seni yaşamadan yorum yapanlaradır bu kinim...
Bir nazar etseydin karşındaki dağlara
Vallahi taşıyamazdı o yükü erirdi dağlar...

Ey yar....