Ey Vatan Şiiri - İlhan Koruyucu

Seni kimden sorayım ki neremdesin ey vatan
Aç sineni göğsüne dolup taşsın ilim irfan
Cihan yıkılsa uyanmaz mı nefsin
Yerinden kalkmayan dağlar oldun sen
Boşandı gözümden yaşlar Kızılırmak misali
Bütün soluklar kesildi tükendi bak nefesim
Hangi viran şehri eşsen kara toprak renginde
Al bayrağı siper etmişim yedi düvele karşı

Gecenin zifiri karanlığı çökmüşse özüne
Bir film şeridiydin gözümde kapandı perde
Muharebe meydanında cenk edenler nerde?
Yıllarca hasrettin önünde diz çöktüm alem şaştı
Bölük bölüktü koç yiğitler er meydanından taştı
Hakka koşarak gidenler adına güzelim vatanda
Çanakkale’de onca şehit düşenler adına

Bil ki kabrim olsan korkmadan girerim içeri
Bin defa ölsem yine de senden dönmem ki geri
Bağ, bostan yedi tepeye al beyaz rengin sarsın
Gök kubbeyi alsam sarsam yine sen varsın
Yaradan’a yalvarsam bir ömür boyu durmadan
Taşını toprağına yüz sürsem inan ki yine doyamam
Sensin mihrabım her yönüm, özüm, sözüm ey vatan…

17.01.2013 İlhan Koruyucu